W ciągu ostatnich tygodni odwiedzam nawet do kilku razy dziennie dziesiąte piętro szpitala klinicznego nieopodal. Główny hall wyposażony jest w sześć wind 22-osobowych, które obsługują piętra od -4 do +10.
W godzinach szczytu bywało, że musiałem czekać nawet i 15 minut na przybycie windy. W międzyczasie obserwowałem przystające windy, do których nie sposób było się wcisnąć.
Pewnego wieczoru osłupiałem, gdy zauważyłem, że przyciski wezwania windy na ścianie zostały zaślepione (przecież używałem ich kilka godzin wcześniej!). Stałem bezradnie w hallu drapiąc się po głowie zafrasowany. Na szczęście inżynier windowy mnie zauważył i wskazał na nowy, czarny prostokąt na ścianie. Gdy do niego podszedłem rozświetlił się ujawniając dostępne przyciski z oznaczeniem innych pięter. Gdy nacisnąłem upragnione rez de chaussée, czyli zero, ekran odpowiedział mi, że powinienem złapać następną windę A. Gdy ta się pojawiła po wejściu odkryłem, że nie ma już przycisków wyboru piętra, ale pojawił się smukły wyświetlacz LED informujący mnie, że ta winda zmierza na parter.
Nie byłem jedyną ofiarą tego skoku technologicznego i następne dni przyniosły korki w holu i dorodne hostessy tłumaczące gawiedzi, jak użyć tych przemądrzałych wind.
Ku memu zdziwieniu po tygodniu sytuacja się nie tylko ustabilizowała, ale też uległa dramatycznej poprawie. Mimo że tłumów zdecydowanie nie ubyło, nigdy więcej nie czekałem na windę więcej niż 2-3 minuty i nie zdarzyło mi się nie zmieścić do tego pojazdu z nadmiaru współpasażerów. Wszystko dzięki planowaniu tras wind przez mikro-kontroler. Fascynujące!
Znalazłem opis tego systemu tutaj, gdybyście byli zainteresowani.
Ciekawy jestem ile jeszcze prostych codziennych czynności można by usprawnić wdrażając drobne kontrolery dookoła.
Fajnie ze ta innowacja doszła do Was. U nas znajdziesz takie windy w niemal każdym dużym biurowcu w Warszawie :-)
OdpowiedzUsuń